وقتی خونه نداری و مجبوری با عشقت روزا و شبای دوری و هجران رو بگذرونی اونم نه یه سال نه دو سال بلکه سه سال و سه ماه ، خیلی حس آوارگی در آدم شدت میگیره
بلاتکلیفی و مشقتای فراوونشو وقتی بیشتر حس می کنی که بعد از سالها میری سر زندگیت و تک آشیانه میشی
الآن دو ماهه طعم خوشِ راحتی رو دارم با گوشت و پوستم می چشم
خدایا قسمت می دم هیچ دختر و پسری بخاطر شرایط مالی مجبور به عقد طولانی نشن که واقعن سخته
دوماهه سایه آقامون بالا سرمونه
چقد قشنگ گفتی دوماهه سایه آقامون بالاسرمه
از این جمله باید استفاده کنم
قیژی خیلی خوشحالم که بلاخره همخونه شدیننن
منم وقتی دوسال عقد بودم پر از مشکلات بودممم . ان شالله خوش بخت شین
ببخشید، بدون آدرس نظر داده بودید بجا نیاوردم
از کجا میدونین در مورد شما صدق نمیکنه؟
اجازه بدین یکی دو سالی بگذره...
امّا یه چیز خیلی جالبه
آدم تا نرفته خونه ی خودش هی میگه کی بشه بریم خونه خودمون؟
امّا همین که یکی دو سال گذشت باز یاد دوران عقدش میکنه و غبطه اون دوران رو میخوره
یاد اون جمله معروف می افتم:
زندگی دو نیمه است: نمیه اول به امید نیمه دوم میگذرد و نیمه دوم در حسرت نیمه اول
ب جون خودم من همین جا برات کامنت داده بودم
ای جونم 2 ماهگیتون مبارک

ایشالا که سایه اش تا ابد بالای سرت بمونه جیگر
خدا رو شکر.
خوشبخت باشین.
عقد طولانی ک خوب نیست وقتی از هم دیگه دورین خیلی سخته
انشالله همه شرایطشون جور بشه و برن سر خونه زندگیشون
مبارکه به سلامتی. دیدی بهت میگفتم!
ایشالا همیشه خوشبخت باشین و عجقولانه
آره خب آدم میدونه یه روزی می ره سر زندگیش اما دیر و زود شدنش مصیبتیه
خداروشکر.....خداروهزارمرتبه شکر.
خیلیا به خاطرمشکل مالی زندگیشون قبل ازینکه سربگیره میپاشه.
ایشالاهمیشه سایه آقاتون بالاسرتون باشه.